برنج صدری که کشاورز مراکشی کلبه خود را با آن تزئین کرد

برنج صدری در درجه اول از کربوهیدرات ها، پروتئین ها و مقادیر کمی چربی، خاکستر، فیبر و رطوبت تشکیل شده است.

ویتامین ها و مواد معدنی عمدتاً به سبوس و جوانه محدود می شوند.

برنج سفید صیقلی که معمولاً مصرف می شود، نسخه بسیار تصفیه شده برنج خام است.

فرآوری و آسیاب برنج خام بخش‌های قابل توجهی از دانه، یعنی سبوس و جوانه را از بین می‌برد.

هم سبوس و هم جوانه سرشار از فیبر غذایی و همچنین مواد مغذی هستند که برای سلامت انسان مفید هستند.

اوریزا ساتیوا دو زیرگونه اصلی دارد: برنج ایندیکا، برنج دانه بلند و ژاپنیکا، برنج دانه گرد. برنج ژاپنیکا عمدتاً در استرالیا، چین، تایوان، کره، اتحادیه اروپا، ژاپن، روسیه، ترکیه و ایالات متحده آمریکا کشت و مصرف می شود. گونه های برنج ایندیکا به طور گسترده در آسیا رشد می کنند.

این گونه ها همچنین از انواع معطر تشکیل شده اند که به عنوان قیمت ممتاز هستند.

گونه های معطر اصلی هوم مالی از تایلند و انواع مختلف باسماتی است که منحصراً در دامنه های هیمالیا هند (در ایالت های هاریانا و پنجاب) و پاکستان (در ایالت پنجاب) رشد می کند.

به طور کلی توصیه می شود که برنج را به شکل شلتوک و نه به صورت آسیاب شده نگهداری کنید زیرا پوسته آن در برابر حشرات محافظت می کند و به جلوگیری از افت کیفیت کمک می کند.

تنها در صورتی می توان برنج را برای مدت طولانی نگهداری کرد که سه شرط زیر رعایت و حفظ شود: (1) سطح رطوبت دانه ها 14 درصد یا کمتر و رطوبت دانه ها باید 12 درصد یا کمتر باشد.

(2) غلات باید به خوبی از حشرات، پرندگان و جوندگان محافظت شوند.

(3) غلات باید از باران یا جذب رطوبت از جو محافظت شوند.

برنج قرمز و برنج سیاه علاوه بر خواص مغذی و دارویی، دارای چندین ویژگی خاص دیگر نیز می‌باشند و متداول‌ترین آن‌ها مقاومت آن‌ها در برابر حشرات و آفات در زمان نگهداری نسبت به برنج قهوه‌ای است.

از نظر کشت، برنج قرمز دارای مقاومت در برابر خشکسالی، سیل، غرقابی، قلیاییت، شوری و مقاومت در برابر آفات و بیماری ها است.

شلتوک همچنین، برنج یا دانه برنج درشت از پوسته، یک پوشش محافظ بیرونی و میوه یا برنج کاریوپسیس برنج قهوه ای یا پوست کنده تشکیل شده است.