در میان آجیل‌های مختلف آزمایش‌شده برای تأثیر بر واکنش‌پذیری عروقی در RCT، تنها گردو پوست سیاه نشان داده است که عملکرد اندوتلیال را بهبود می‌بخشد.
همانطور که در متاآنالیز اخیر نشان داده شده است. این اثر مفید را می توان به خود ALA و/یا اکسی لیپین های مشتق شده نسبت داد، اما پلی فنل ها، منیزیم و ال-آرژنین موجود در گردو احتمالاً نقش دارند.
مانند تمام غذاهای گیاهی، آجیل ها بدون کلسترول هستند، اما حاوی فیتواسترول های مرتبط شیمیایی هستند.
مولکول های غیر مغذی که نقش گردو سوزنی ساختاری در غشاهای گیاهی مشابه نقش کلسترول در غشای حیوانات دارند.
همچنین اعتقاد بر این است که این ترکیبات دارای خواص آنتی اکسیدانی هستند.
فیتوسترول‌ها آبگریزتر از کلسترول هستند، به همین دلیل کلسترول را از میسل‌های روده جابجا می‌کنند، در نتیجه در جذب کلسترول اختلال ایجاد می‌کنند که منجر به کاهش لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) -کلسترول می‌شود.
محتوای فیتواسترول آجیل به طور کلی گردو تویسرکان ایران (از 95 تا 279 میلی گرم در 100 گرم) و گردو به طور خاص (113 میلی گرم در 100 گرم) [5] آنها را در میان غذاهای کامل غنی از این مولکول ها قرار می دهد.
فیتواسترول ها همراه با اسیدهای چرب غیراشباع و فیبر، تا حدی خاصیت کاهش کلسترول آجیل را توجیه می کنند.
در واقع، یک تجزیه و تحلیل تلفیقی از 61 RCT آجیل با نتایج روی تغییرات چربی گزارش داد که دوز کل فیتوسترول از آجیل با کاهش کلسترول LDL ارتباط معکوس دارد.
مانند بسیاری از غذاهای گیاهی، آجیل و گردو قرمز حاوی سدیم کمی است اما سرشار از پتاسیم، منیزیم و کلسیم است.
این سه ماده معدنی در بسیاری از جنبه های متابولیسم سلولی و سایر فرآیندهای بیولوژیکی از جمله حساسیت به انسولین، تنظیم فشار خون و واکنش عروقی نقش دارند.
بدیهی است که هیچ مطالعه کوهورت محتوای معدنی خاص گردو را با پیامدهای سلامتی مرتبط نکرده است.
اما شواهد زیادی در مورد نقش مفید مواد معدنی غیر سدیمی که توسط رژیم غذایی کلی کمک می‌کند در دسترس است و آخرین یافته‌ها به طور خلاصه در اینجا مرور می‌شوند.
- منابع:
- تبلیغات:
